maandag 16 juli 2012

Toch nog

En dan ben ik toch nog zwanger. Na vele jaren hopen, na vele jaren leren loslaten. De hoop eigenlijk al opgegeven. Al overpeinzend of ik na deze zomervakantie misschien weer zou gaan studeren, of een baan buitenshuis erbij zoeken. Maar nu...

Alles staat stil. Of nee, alles draait terug. Mijn leven gaat zich weer om een klein hummeltje draaien. Mijn lijf is het komende jaar niet alleen van mij. Mijn nachtrusten zijn nu al verstoord, omdat ik zo vaak naar de wc moet. De afgelopen weken heb ik alleen maar kotsend of plat op bed doorgebracht! De dokter twijfelde of ik niet aan het infuus moest, mocht het nog even proberen.

En toch, al die perikelen, al die kwaaltjes, het maakt mij zo blij! Afgelopen vrijdag ben ik bij de verloskundige geweest, en een echo gehad. Daar spartelde mijn kleine wonder! Daar zwaaide hij of zij al naar de meisjes, die mee waren! Daar buitelde mijn kleintje. En ik was zo ontroerd! Toch nog! Toch nog 1 keer dit wonder meemaken! Toch nog 1 keer dik zijn terwijl niemand er wat van kan zeggen ;-). Toch nog 1 keer een kleine baby van ons samen.

Wat zegent God ons! Wat zijn wij er blij mee!

Al die artsen die ons keer op keer vertelden dat ik geen kinderen kon krijgen! Al die onderzoeken, al die ellende! God is zoveel groter dan dat!

Wij krijgen nog een kind!!!

1 opmerking: